ертеде күн мен ай бір-бірін қатты сүйіпті.екеуінен туған жұлдыздар олардың болыпты.олардың бақытын көре алмаған жын-перілер олардың сыртынан өсек айтып, екеуін айырылстырып жіберіпті.сол күннен бастап ай шұбырған ертіп күннің сонынан жүреді екен.бірақ күн оған қарамай кетіп қалады.сөйтіп үміт оты сөнген ай батып кетеді де, қайттан уміті оянып толады екен.осы күнге дейін ай шықса күн батып, күн шықса ай батып кетеді екен.
